Özlemlerin Hasbihali

zincirlere müebbet günlerin
Mapus durağında
Ak güvercinim
Tüy dökerdi
Gök kubbenin
buğulu camında

Göğüs kafesimin
Takıldığı bulutlarda
Kendimi düşlüyorum
Mektuptan yaptığım
Uçurtmamın sırtında

Kirpiklerinden tutuyorum
Özlemlerimle
avuçlarımı koklayan
Tek tel kalmış
saçımı tarayan
Yağmurlardaki
İki damla gözyaşımla

Şimdi
papatyalar düşlüyorum
parmaklıklar ardında
kokusu benden çalınmış
baharların kırık dalında

Bir mektup düşüyor
Güvercin gagasından
ayak ucuma
Eteklerini
güneşte kuruttuğum
hayallerim çıkıyor
Vatansız bacamın
yorgun dumanında

Önce yarim
sonra anam kokuyor
yanık dumanıyla
tabakamda
Yalnız duran
son sigaramda




Tülay Akçakoyunlu